Mui Ne-DaLat

3-10
Tegen de avond aangekomen in DaLat, een mooie stad in de bergen, waar de temperatuur flink frisser is dan beneden :). Veel vietnamezen maken hier hun huwelijksreis. Ik had de schoenen van Matt meegenomen, die hij was vergeten in MuiNe. In mijn kamer kwam ik meteen nog een engelse bekende (Will) tegen.We zijn met zn 3-en wat gaan eten,vietnamese tapas. Ik heb geen idee wat ik gegeten heb, het was in ieder geval lekker en vegetarisch en supercultureel. Omdat we niet helemaal verzadigd waren hebben we later nog een bbq gedaan. We zaten op basisschoolstoeltjes,grappig was dat. s'Avonds vroeg Will of ik de volgende dag mee ging ' canyoning'. Maar natuurlijk (ik had eigenlijk niet echt een idee wat dat was)......
4-10
DAAR KWAM IK ACHTER!!!!
We werden opgehaald met een busje en 3 superleuke enthousiaste gidsen.Het teamgevoel werd dierect in werking gezet. Ons team bestond uit: 2 NL meiden (ik en Laura), 2 duitsers, 3 australiers en Will. Canyoning is je een weg banen door canyons. In dit geval: 3x abseilen van een hoge rots of spectaculaire waterval, stukjes hiken en stukjes zwemmen/watervalglijbanen. We moesten eerst een stuk door de jungle lopen, lekker glibberig... Daarna even oefenen met de touwen. De eerste keer abseilen was van een hoge rots. Doodeng vond ik het,met name het achteroverleunen enachteruitlopen op het randje van de rots, waar je dus de afgrond ziet. Ik was bang om uit te glijden/vallen en die rampscenarios gaan dan ook steeds door je hoofd. Ik werd aangemoedigd en gesteund door mijn leuke team!!!! Van de volgende waterval konden we afglijden,dit hebben we op verschillende manieren gedaan, dolle pret. De tweede x abseilen was van een 25 meter hoge spectaculair stromende waterval. De laatste 4 meter moest je achteruit van de rots afspringen. DOODeng maar wat een kick als je beneden bent... Vervolgens konden we van een 7 of 11 meter hoge rots afspringen. Ik heb alleen de 7 meter gedaan, want bij de 11 meter moest je een aanloop nemen en ik kreeg al kippenvel als ik naar de anderen keek. Laatste keer abseilen was van een ronde rots(13 meter) waarbij je de laatste 10 meter moest hangen en in een waterval terecht kwam. Ik zag niks meer en kon natuurlijk geen lucht meer krijgen... WAT EEN ADRENALINE!!! Iedere keer jezelf overwinnen, dit was 1van de meest gave en spectaculaire ervaring ooit!!!!We hebben in de bergen een heerlijke lunch gehad.Genieten zo midden in de jungle met alle bijbehorende geluiden :). Echt bijzonder.
Het laatste stuk moesten we 15 min omhoog klimmen, dat vond mijn conditie wat minder ;).
In de bus met het hele team afgesproken voor een biertje in de avond.
Daarvoor ben ik nog met Will naar het 'crazy house' gegaan. Een bijzonder gek huis,waar je je gevoel van realiteit een beetje kwijtraakt, gebouwd door de dochter van de president.
Het biertje was natuurlijk weer erg gezellig, in een pub van dalat. Grappig in Vietnam is dat bijna iedereen van zuid naar noord of andersom reist en dat je dus vaak dezelfde mensen tegenkomt. Facebook stroomt al aardig vol met mensen waarmee ik contact houd over wederontmoetingen.
5-10
s'middags de bus gepakt,die eerst een tussenstop maakte in Na Trang. Prachtige route door de bergen, heel groen allemaal. In Na Trang aan het strand gegeten met een Japanner en Engelse.
Daarna met de nachtbus naar Hoi An,in totaal dikke 16 uur onderweg. De ligstoelen waren op aziatisch formaat dus amper geslapen.Gelukkig leuk gezelschap van een canadese.
6-10
Aangekomen in Hoi An voelde ik me niet fit. Moest een paar uur wachten tot ik kon inchecken en het werd eigenlijk steeds erger. Uiteindelijk zo'n vreselijke buikkramp dat ik besloot naar het ziekenhuis te gaan. Ik bleek een dunne darmontsteking te hebben. Erg pijnlijk, ik kon alleen maar in foetushouding liggen creperen de eerste paar uur. Daarnaast koorts enz enz. Gelukkig sloeg de medicatie wel aan en was het savonds al wat beter. Het ziekenhuis was natuurlijk een ervaring apart. Enige taalbarriere op medisch gebied en de helft van het ziekenhuis was buiten.
7-10
De hele dag in bed blijven uitzieken. Tegen de avond echt wat beteren toen ff tijd gemaakt voor fotos!!!! Ik hoop dat ik morgen weer beter ben want heb enorm veel plannen in deze autentiek vietnamese stad!!!