Hanoi-Vientiane (laos)

23-10
Ik ben in 1 uurtje van Hanoi naar Vientiane (Laos) gevlogen, wat me een busrit van 20 uur over een gevaarlijke weg bespaard heeft :). Ideaal!
Tegen de avond kwam ik aan in het hostel, waar ik direct werd mee gevraagd voor een diner in de stad. Vooruit dan maar! Het waren twee rustige jongens uit Engeland en Ierland. Na het eten kwamen zij 4 oude bekenden tegen en zijn we samen opgetrokken. Er was feest in de stad!! Het bleek het grootste en meest betekenisvolle festival van Laos te zijn. ' The end of the buddhist lent' on the mekong river. Het festival duurt anderhalve week en vele laotianen trekken naar de hoofdstad voor het feest. We hebben er even rondgelopen. Er was een giagantische markt door de hele stad, muziek, podia (waar nog niets mee gebeurde) en een hoop mensen en kleuren. Tevens werd er heel veel reclame gemaakt voor telefoons ed. Later hoorde ik dat de botenrace op de 26e begint en dan dus ook het echte feest. Na wat rondlopen zijn we in een rooftopbar gaan zitten voor wat drankjes. Er waren een aantal ladymen aan het poolen, die had ik tot nu toe nog niet gezien.. Opgedoft, nepwimpers, strakke jurkjes en een mannenstem :). Na wat biertjes en gezelligheid zijn we lekker gaan slapen.
24-10 ben ik eigenlijk bewust even alleen op stap gegaan. Lekker rondlopen, sfeer proeven en even niet praten :). Ik wilde wat tempeltjes meenemen onderweg en werd aangesproken door een aziatisch uitziende vrouw. Ze was een tijd geleden in Engeland gaan wonen en daar getrouwd en bezocht nu haar familie. Ze liep met me mee naar de tempel en praatte honderduit. Ze kon me echter veel vertellen over de tempels en over het land. Familie belde ondertussen een aantal keren om te vragen of ze honger had enz. Zij zijn niet gewend aan de vrijheid en zelfstandigheid van westerse vrouwen. Bovendien; wie gaat er nou voor de lol lopen!
Af en toe moet ik de argwaan in mezelf even uitschakelen (ze wil straks vast gids-geld of nodigt me uit voor een diner en drogeert me dan ;)) en inzien dat (sommige) mensen echt gewoon aardig zijn en het oprecht leuk vinden om met je te praten over verschillen en overeenkomsten. Ik merk ook dat ik dit soort spontaniteiten in NL niet gewend ben... Daar is meestal een duidelijke aanleiding voor een gesprek op straat nodig. Na de tempels ging ze weer haar eigen weg en wandelde ik nog even langs de mekong rivier (aan de stad) en genoot van alle kleuren en de rust in vergelijking met Vietnam (geen constant toeterende auto's en lang niet zoveel scooters en chaos). Wederom werd ik aangesproken, dit keer door een man die zijn Engels wilde oefenen. Hij werkte als gids en sprak graag met toeristen. We hadden wandelend een leuk gesprek en het was ook zo ineens 1.5 uur later. Hij nodigde me uit voor een 'local night out', waarmee ik wederom argwanend heb ingestemd. Je weet van tevoren nooit zeker wat iemands intenties zijn, maar als je nooit een risicootje neemt loop je soms ook unieke kansen mis (het hielp ook wel dat hij 3 koppen kleiner was ;)). Rond etenstijd pikte hij me op in de stad en we reden een flink eind de stad uit. We stopten bij een restaurant waar inderdaad alleen maar locals zaten. Er was ondertussen karaoke en mensen zongen in het Thais. Zingen is hier iets heel 'normaals', er is geen sprake van schaamte of verlegenheid, iedereen doet het gewoon (evenals roggelen, spugen en luid smakken trouwens). Ik heb een lekkere rijstmaaltijd gehad en wederom een heleboel leuke weetjes over mensen in Laos. Ik kon vragen wat ik wou! Na het uitgebreide tafelen voelde ik me wel een beetje uitgepraat en merkte ik dat hij toch wel graag zou willen dat hij een vrouw had. Ik ben direct maar even helder geweest over mijn eigen situatie en dat respecteerde hij gelukkig, hij bracht me weer netjes terug en daardoor had ik een leuk en bijzonder gevoel over deze avond. Teruglopend over het festivalterrein had ik enorme zin om te feesten en besloot dat ik eigenlijk de laatste twee dagen van het festival mee moest maken (dat waren de echte feestdagen).
25/26 ben ik naar Vangvieng gegaan, ik zou daar iemand (Ivo uit Amsterdam) weer tegenkomen die ik in Bangkok ontmoet had. We hebben savonds gegeten en lang bijgepraat, hadden weer dezelfde klik als in Bangkok. Daarna zijn we naar een barretje geweest met mooi uitzicht op het water en een kampvuurtje! Ik vond het wel een cocktailtje waard!
De volgende dag heb ik lekker geluierd en ben savonds met Ivo en een bekende van hem (een grappige jonge homo-in-de-dop) pizza wezen eten bij de beste pizzeria in town. Was best wel even goed om een dag niks te doen (dat was immers nog niet voorgekomen). Ivo stond helemaal achter het plan om naar het festival te gaan, dus besloten we om samen te gaan. Ik wilde eerst op de scooter omdat de omgeving zo mooi was, maar dat ging helaas niet lukken ivm regels bij scooterverhuur. Dan maar weer terug naar Vientiane met de bus... Ik heb inmiddels de vluchtdatum naar Australie verschoven, dus alle tijd om te doen waar ik zin in heb!
27/28 festival gevierd!!!! Het stond heel hoog op mn lijstje om een lokaal festival mee te maken. De sfeer was heel bijzonder, ik vond het zo leuk om te zien hoe de laotianen een festival vieren.. Daarnaast waren we echt bijna de enige toeristen in de megamassa aan mensen. Dat leverde weer de nodige starende koppies en verzoeken tot foto's en selfies op :). Er werden kaarsjes in mooie bloemenkransjes aangestoken en deze dreven op de mekong rivier... Kinderen zwommen tussen de kaarsjes door in het donker en dat was echt een prachtig gezicht. Er was heel erg veel eten (streetfood) en er waren spelletjes en loterijen. We hebben aan de mekong een bokswedstrijd gezien en ondertussen werd er vuurwerk afgestoken en muziek gespeeld door een band achter de boksring. Fantastisch om sfeer te proeven en mensen te kijken (en bekeken te worden). Mensen zijn behoorlijk gefascineerd door onze lengte en ik heb vaak gehoord dat ze een blanke huid en grote ogen als ideaal zien. In elke supermarkt zijn blekende producten te koop, van douchegel tot deodorant en foundation.. daarnaast bedekken de meeste mensen hun huid om niet bruiner te worden!
De tweede dag hebben we ons in de feestende menigte gestort. DJ's aan beide kanten van het grote terrein draaiden dance muziek en de aziaten gingen he-le-maal los (lees: dronken een hoop en dansten alsof hun leven er vanaf hing, badend in een nat t shirt). De een na de ander wilde met ons op de foto en we werden echt als koningen behandeld. We werden overal aan tafel uitgenodigd, kregen bier en werden het podium opgesleurd om te komen dansen. Bizar, maar echt geweldig om mee te maken. We hebben gedanst en meegedaan totdat we ook doorweekt waren en zijn toen lichtelijk aangeschoten weer teruggeslenterd door de stad, waar echt een topsfeer hing. Het zingen en de grapjes gingen ons goed af :).
De 28e hebben we overdag ook de finish van de botenrace gezien en zijn we naar het buddhapark geweest: goede timing, want het was er behoorlijk rustig ivm het festival. We hebben mooie fotos kunnen maken in het park: een collectie beelden die allemaal geïnspireerd door de Hindoeïstische mythen en sagen vermengd zijn met het boeddhisme. Doordat de beelden immens groot waren en het buiten in een park was, vond ik het heel erg de moeite waard.
De 29e ben ik teruggegaan naar Vangvieng, waar ik waarschijnlijk ga tuben (op rubberen banden de rivier oversteken van bar naar bar) en zeker de omgeving wil verkennen want die is ongekend mooi, groen, bergachtig, met gele rijstvelden, dieren en wateren..........Ik vermaak me nog wel een tijdje in Azie!!!!