San Pedro de Atacama

Zoals in mijn vorige blog beschreven stond, was de grensovergang van Bolivia naar Chili een bijzondere: midden in de woestijn, op grote hoogte!
Vanaf de grensovergang reden moesten we zo'n 2000 meter afdalen om San Pedro te bereiken (een halfuurtje rijden ongeveer). Terwijl je je oren laat knappen, rijd je de veranderingen tegemoet: hoewel je nog steeds omgeven bent door desert, rijd je ineens over verharde wegen en lijken er verkeersregels te bestaan :).
Sinds de Salpeter oorlog (waarbij Bolivia zijn kust aan Chili verloor) liggen de verhoudingen niet zo lekker meer tussen de twee landen. 1 van de ergernissen vanuit Bolivia is dat Chili qua mentaliteit en ontwikkeling eigenlijk niet bij Zuid-Amerika hoort. Mijn verwachtingen zijn dan ook dat Chili meer westers aan zal voelen dan Peru en Bolivia.

San Pedro de Atacama is een dorpje in de droogste woestijn ter wereld: de Atacama. We arriveerden redelijk optijd, waardoor ik nog lekker even de tijd had om rond te struinen in het leuke dorpje. Er hangt een fijn sfeertje, echt een beetje woestijnachtig en de temperatuur was rond de 28 graden. Ik heb een lekkere lasagna gegeten en even bijgekletst met Nederland :). Daarna ben ik in de hangmat gaan relaxen van het hostel en heb ik nog even afgesproken met mensen die ik in Bolivia had leren kennen. De volgende dag ben ik naar de Valle de La Luna (vallei van de maan) geweest, wat echt ongelooflijk mooi was. Het landschap wordt vergeleken met dat van de maan, ik kon me er wel wat bij voorstellen :). We hebben hier rondgewandeld op, over en tussen de formaties.
Ik zou nog sterren gaan kijken, maar helaas was het te bewolkt. Als goed alternatief ben ik met een Duitser en Zwitser uit eten geweest, super gezellig!

De volgende dag ben ik naar Patagonie gevlogen. Pas in het vliegtuig realiseer je je waar je gezeten hebt..... De twee uur naar Santiago vlogen we laag en had ik uitzicht over de gigantische woestijn. Gratis sightseeiien, echt prachtig!! Sommige mensen zouden wellicht zeggen dat er 'niks' te zien is, maar ik blijf dat urenlange 'niks' behoorlijk fascinerend vinden! Na mijn tussenstop in Santiago vlogen we boven de wolken en heb ik een schitterende zonsondergang gezien! Om 22 uur kwam ik aan in Punta Arenas, waar ik heb overnacht. Vandaag ga ik naar Puerto Natales, de toegangspoort tot het eerste national park wat ik wil gaan zien.... Helaas kon ik pas om 17.00 uur met de bus die kant op en moet ik me hier dus een beetje vermaken. Een klein beetje vergooide dag, anderzijds heb ik lekker even de tijd gehad om mijn komende 2.5 weken goed uit te stippelen en voor te bereiden. Inmiddels heb ik een masterplan gemaakt, die hopelijk morgen gaat beginnen!!!!!!!!!!!!!

Ik blijf mijn laatste 2,5 week in Patagonie. Er is hier zo veel prachtigs te zien en beleven. Ik hoop de W trek (een 5 daagse hike door Torres del Paine) te gaan doen en daarna het Glacier national park te zien in Argentinie. Als er nog tijd genoeg is, ga ik ook Vuurland bezoeken (ook wel 'het einde van de wereld' genoemd: het vertrekpunt naar Antarctica). Mocht er dan nog tijd zijn, maak ik nog een tussenstop in Buenos Aires, voordat ik terug vlieg naar Lima voor mijn vlucht naar huis.....