Patagonie

Na mijn stop in het noorden van Chili, ben ik in 1x door gevlogen naar het zuiden, Punto Arenas in Patagonië. Patagonië is een gebied dat zich uitstrekt over Chili en Argentinië en staat bekend om zijn overweldigende natuur. Van Punto Arenas ben ik doorgegaan naar Puerto Natales, waar ik graag een 5 daagse hike wilde gaan doen (de W trek) in het Torres del Paine national park. Omdat ik pas last minute besloten had om hier naartoe te gaan, hoopte ik dat ik nog overnachtingen kon boeken op de trail en dit is gelukt! Ik heb in Puerto Natales mijn inkopen gedaan voor 5 dagen.....gedroogd fruit, mueslirepen, noten, maaltijdzakjes, twee pannetjes, een stoof en bestek... en verder natuurlijk verschillende lagen (warme!!) kleding en een slaapmatje...
76 km door ruig gebied trekken in mijn eentje. Het is wel 1 van de grootste uitdagingen waar ik mijzelf heb voorgezet deze reis.
Met hiken heb ik een beetje een haat-liefde verhouding. Je gaat helemaal kapot omdat je uren bergopwaarts loopt over vaak slecht bewandelbare paden en ik vraag me dan steeds weer af waarom ik dit in vredesnaam vrijwillig doe. Echter, eenmaal op het hoogste punt wordt je vaak zodanig beloond door het uitzicht, dat je alle moeite weer vergeten bent en vrolijk naar beneden huppelt. Daarnaast draag je een zware tas op je rug en ook dat frustreert wel eens... ;) Desalniettemin wil ik het steeds weer en heb ik achteraf een heerlijk gevoel na zo'n hike.
De eerste dag was 20 km en flink beropwaarts. Het laatste stuk was er niet echt een pad meer en liep ik over dikke keien terwijl het sneeuwde. Helaas zaten de beroemde 'Torres' in de wolken en dat was wel even een vieze tegenvaller. Het was te oud om lang te wachten en ik heb dus maar even een fotootje gemaakt van het groene meer van de Torres (bergtorens) en toen in de sneeuw weer terug gelopen naar de camping. Ik vond het te koud om buiten te koken en ben na een hete douche lekker op tijd gaan slapen. De volgende dag was een iets kortere afstand van ongeveer 14 km langs prachtige meren en bloemenpaden. Helaas ging mijn backpack kapot en kwam al het gewicht vanaf dit moment op mijn schouders (ipv heupen). Dit maakte ook deze dag een zware kluif, maar wel met een schitterend uitzicht. Ik sliep in een domos naast 1 van de prachtige meren en heb lekker gekookt met mijn stoofje in een soort warme kantine. Tijdens het wandelen kom je vaak dezelfde mensen tegen die ongeveer hetzelfde tempo lopen als jij... Het is dan erg leuk om samen met deze mensen te koken en kletsen in de avond. De derde dag kon ik gelukkig mijn backpack dumpen bij een camping, voordat ik een klim naar boven ging maken. Deze dag was echt prachtig met zn besneeuwde bergen en riviercrossingen. Het laatste stuk van de trail was ook besneeuwd. Een prachtige panorama bij aankomst van de top!Het waren 21 kilometers, maar een stuk beter te doen zonder gewicht op je rug! Deze nacht heb ik weer gekapeerd en super slecht geslapen door de keiharde wind. Wat in dit gebied 'windy' genoemd wordt, zou in Nederland op zn minst code oranje of rood inhouden...Ik heb nog nooit zo'n krachtige wind meegemaakt als hier! Ook de volgende dag, op weg naar de Grey glacier, waaide ik soms bijna van het pad af. Gelukkig was dag 4 'maar' 11 km en had ik nog genoeg tijd om in de middag langdurig te genieten van de gletsjer, 10 min lopen van mijn refugio!!!!! Prachtig! Ik heb een hele gezellige avond gehad met een Amerikaans stel en ben daarna heerlijk in slaap gevallen in een warm bed. De laatste dag was dezelfde 11 km terug en beneden kon ik de catamaran pakken. Ook hier heb ik weer verschillende leuke mensen ontmoet. Eenmaal terug in mijn hostel in Puerto Natales heb ik lekker uitgerust van de 5 mooie dagen. Dit hostel was overigens de fijnste die ik tijdens mijn reis heb meegemaakt. Het werd gerund door 1 jongen en was ontzettend huiselijk. Wierook, een prachtige gezellige huiskamer en keuken, huisdieren en elke keer als je binnenkomt: 'Hey Iris hoe gaat het met je?' Uniek, want in de meeste hostels ben je gewoon een nummertje :). Ik merkte ook dat deze opzet zorgde voor een bepaalde sfeer onder de gasten.

De dag erna ben ik overgestoken naar Argentinië, het dorpje El Calafate. Ik heb hier een ijshike gedaan over de beroemde Perito Moreno gletsjer. We hebben de gletsjer (die vaak in het nieuws is vanwege het afbrokkelen) van voren gezien en een aantal keren gezien en gehoord dat er een stuk ijs afbrak, een immens kabaal, erg indrukwekkend. Daarna hebben we er een aantal uren over heen gelopen met ijsschoenen. Ik heb dit nog nooit eerder gedaan en vond het een bijzondere ervaring. We hebben mooie lagunes gezien in het ijs, diepe kloven en....... sporen van pinguins! In El calafate was verder niet veel te doen, dus ik ben de dag erna door gegaan naar El Chalten, een dorpje gelegen IN het glacier National Park. Hier ben ik 3 nachten gebleven en ik heb nog twee hikes gemaakt vanuit het dorpje zelf. De allermooiste was die naar Fitzroy, 20 km, waarbij ik het geluk had dat het weer superslecht voorspeld was en supermooi gebleken is... Strakblauw met zon!!!! ER waren maar weinig mensen, waardoor ik dit prachtige plaatje helemaal voor mijzelf had op een gegeven moment. Ik vond dit misschien wel de mooiste hike van allemaal en heb lang en intens genoten van de besneeuwde bergen en de ijsbrokken op het meertje ervoor.... Daarnaast lag nog een felblauw meertje. Ook de hike zelf was ongelooflijk mooi.

Hierna was ik toch echt wel een beetje moe van zoveel hikes in een dikke week tijd....Bijna 100 km in de bergen! Ik besloot dan ook dat het genoeg Patagonië was en dat ik nog een paar dagen wilde genieten van de zon... Ik heb daarom een vlucht geboekt naar Buenos Aires voor mijn laatste 3 dagen hier in Zuid Amerika..!