Arequipa en de Colca Canyon

Inmiddels zijn we alweer twee weken onderweg in het mooie Peru.
Ik moet alweer flink graven om te schrijven over Arequipa, waar ik gebleven was met mijn blog.
Met de nachtbus kwamen we aan in de tweede stad van Peru, Hoewel de bussen comfortabel zijn, hebben we toch niet echt goed geslapen.
De temperatuur was lekker, we hebben in het hostel even een duik in het zwembad genomen en een drankje gedaan met een paar Fransen. Toen door het centrum gewandeld, genoten van het mooie plein plaza de armas, wat een beetje Spaans aan doet. Arequipa is leuk om door heen te slenteren met zn gekleurde huisjes en smalle straatjes. Op elke hoek staat politie en alle ramen en deuren zijn beveiligd met tralies,maar toch voel je je er veilig en op je gemak. We hebben ook het nachtleven ontdekt in de stad en in ons hostel, waar een hoop locals op af kwamen. Leuke mensen ontmoet from all over the place. De volgende dag ging Sandra raften en ik mountainbiken over en langs 3 vulkanen. Het was een prachtige route met constant mooie uitzichten over vulkaanlandschap. Het mountainbiken ging ook prima, tot op de laatste 7 meter.... toen ben ik nog even met iets te overmoedige snelheid onderuit gegaan op het grind..!
Nadien heb ik een lekkere vega hamburger gegeten en zijn we rond 20.00 uur gaan slapen want om 02.00 uur ging de wekker.....

Om 03.00 uur werden we opgepikt voor een driedaagse hike door 1 van de diepste kloven ter wereld.. Colca canyon!
Rond half 6 arriveerden we in Chivay. We konden onze backpack achterlaten en namen alleen het hoognodige mee voor 3 dagen in een daypack. Toen we onze ogen open deden in de bus zagen we al een fantastisch landschap. En even later de reden van het vroege opstaan> het zien vliegen van condors door de vallei... Werkelijk schitterend, al waren het er niet veel en duurde het maar eventjes. Hierna begon de hike. We kregen eerst instructies over hoe te handelen bij een aardbeving, want die komen hier veel voor. Het uitzicht op de colca canyon was adembenemend. De eerste dag was vooral (steil) downhill en wel te doen ondanks de hitte. Onderweg kwamen we muilezels en traditioneel geklede locals tegen. Het voelde alsof we jaren terug gingen in de tijd. De track (vol grote keien) liep als een klein kronkelend paadje langs afgronden en riviertjes. Mn wandelschoenen deden hun werk, op sommige plekken was het uitglij-waardig. Na een paar uur kwamen we aan bij onze homestay... in de vallei, omringd door hoge bergen, schitterend en primitief. Een koude douche en wc die met emmertjes water gespoeld moest worden en uiteraard geen bereik of internet.. back to basic! De familie waarbij we sliepen heeft heerlijk gekookt voor ons op steen met vuur eronder. Ik mocht even binnen komen en hoe primitief het ook was, er hing een gezellig sfeertje in dit hutje in de bergen.. een kip op de houten bank, twee vrouwen aan het koken en het was er warm en knus. Met liefde maakten ze een kopje cocathee voor ons. We hebben de zon onder zien gaan tussen de bergtoppen en toen de avond viel hoorde je echt de stilte.. slechts wat dierengeluiden en de stromende rivier in het dal. Na het vegetarische avondeten zijn we gaan slapen.
De volgende dag zijn we optijd opgestaan voor een ontbijt en de tweede dag hiken. Het weer was stralend en de omgeving onbeschrijvelijk mooi. De kleuren van de bergen, het uitzicht op het dal, de watervalletjes en de mooie paadjes waarop we liepen, soms vlak langs de afrgond. De natuur had oplossingen voor vanalles.. een bepaalde plant uitsmeren hielp tegen de vliegen en er wordt veel gebruik gemaakt van cocabladeren tegen hoogteziekte. Deze moet je kauwen en zijn niet bepaald lekker haha maar ze schijnen echt te helpen en jaaa ze zijn legaal! Om ons heen zagen we het leven zich hier afspelen... een vrouw die met haar twee ezels op pad was (1.5 uur onderweg voor wat inkopen), kinderen die naar school gingen (en uren moesten lopen) en zeer arme mensen in zulke primitieve woningen dat een leefbaar bestaan voor ons amper voor te stellen is... Na een mooie hike up and down, inclusief spierpijn van gisteren, arriveerden we in het dorpjeSangalle bij een veel luxere accomodatie. Een waar paradijs omringd met tropsiche bomen en planten met zwembad, hangmatten, een bloementuin.... wat een genot om na zo'n inspanning te kunnen relaxen in de zon! Wederom omringd door hoge bergen, waar je maar niet aan gewend raakt! Na een paar warme uurtjes barstte het onweer los. Ik heb me van het zwembad naar de hangmat verplaatst en ben gaan kijken, luisteren, genieten... Lekker even de rust opzoeken in the middle of nature om daarna samen met mensen uit allerlei landen te eten. Daarna wederom vroeg naar bed, want de laatste dag was het zwaarst... Een steile klim, volledig uphill om weer op ca 4500 meter hoogte te komen. Voor de hitte aan beginnen, dus om ca 06.00 uur vertrokken we met onze zaklampen onder een prachtige sterrenhemel. De hike was afzien want we hadden geen ontbijt gehad op een mueslibar na. Sjouwen op water en spierpijn! Eenmaal boven werden we beloond met wederom een prachtig uitzicht en lunch. In de bus kwamen we bij, spaanse muziek op, langs de bizar mooie uitzichten van dit land... Ik werd er echt door gegrepen! We zijn nog naar natuurlijke hotsprings geweest om onze spieren te laten relaxen, heerlijk was dat. Sandra en ik zijn daarna direct door gegaan met de bus naar Puno! Onderweg een lekker muziekje op en nagenieten van de canyons en ondertussen weer nieuwe uitzichten op prachtige meren met flamingo's. Wat een land!!!!