Alice Springs- Red Centre- Darwin (OUTBACK)

Nadat ik een relaxt dagje in Adelaide heb doorgebracht (dat al bijna als vertrouwd gaat aanvoelen ;)) samen met Christoph (tevens ons laatste reisdagje samen) ben ik naar Alice Springs gevlogen... het midden van de groooooote rode woestijn..
De vlucht was ongeveer 2 uurtjes, waarbij ik continu uitzicht had. Ik wist meteen weer waarom ik altijd de window-seat claim, want het was echt bijzonder om te zien waar we overheen vlogen: NIKS NIKS EN NOG EENS NIKS haha. Je krijgt zo een beetje een idee van de afstanden in Australie/de outback. Je kunt echt honderden kilometers rijden zonder iemand tegen te komen terwijl het er meestal bloedheet is en meestal geen telefoon bereik. Het wordt dus ook sterk afgeraden om dit in je eentje te doen. Ik had de zuid-Australische outback al een keer ervaren en besloot nu dus maar op op de 'begane paden' te blijven en een tour te boeken die me alle bijzonderheden van dit gebied zou laten zien. Hoewel ik niet zo'n fan ben van tours (zelf doen is meer vrijheid) had ik hier wel een goed gevoel bij en was het bovendien ook wel een keertje lekker om niet alles uit te puzzelen, reismaatjes te zoeken en in dit geval: wel zo veilig.

ALICE SPRINGS EN DE ABORIGINALS
Ik had een lekker dagje voor mezelf in Alice Springs voordat de tour zou starten. Dit stadje ligt in het midden van Australie, in het rode centrum en is na Darwin de grootste van het Northern Territory. Het was groter dan ik dacht, ik verwachtte een heel klein verlaten einde-van-de-wereld-plaatsje, maar dat viel dus mee. Het meest bijzondere van dit gebied zijn de aboriginals die hier in grote getale wonen.... Het is hun land, hun omgeving met vele heilige plekken en ze lijken de westerse mensheid niet in grote vreugde te willen verwelkomen.. Het hostel waar ik verbleef adviseerde om niet na 21.00 uur over straat te gaan, omdat ze dan alcohol drinken en agressief kunnen zijn. Er was ook redelijk wat politie te vinden rondom het centrum.
Wat je overdag op straat ziet is dat de aboriginals bij elkaar zitten, op picknickbankjes, in parkjes of bij de winkels.. Ze hebben een zeer kenmerkend uiterlijk, lijken eigenlijk allemaal hetzelfde gezicht te hebben, heel bijzonder vond ik dat. Je kunt ze zeer makkelijk onderscheiden van bv andere donkere mensen. Ze zijn meestal gekleed in een soort trainingsoutfit en ruiken soms niet erg fris.. Overdag vond ik de sfeer rustig, maar toch voelde ik me niet helemaal op mn gemak om langs een groepje te lopen in het begin. Ze kijken behoorlijk onvriendelijk en schreeuwen af en toe (vooral s'avonds heel veel en hard). Ik kreeg 1x 'White Cunt' naar mijn hoofd geslingerd. Ik leerde meer over de aboriginals toen ik afsprak met Rupesh, een jongen uit Nepal die ik in Adelaide ontmoet had op mijn verjaardag. Hij woont al 8 jaar in Australie en sinds een tijdje in Alice Springs, waar hij werkt in een instelling die mensen (voornamelijk aboriginals) opvangt waarvan de ouders bijvoorbeeld in de gevangenis zitten. We hebben samen een roadtripje naar de West MacDonnell ranges gemaakt en hij vertelde over zijn werk en ervaringen, super interessant. Hij vertelde dat het erg moeilijk is om deze kinderen te helpen.. Ze staan erg ver van de westerse cultuur af en hebben een zeer sterke drang om eigen cultuur te behouden en niet te integreren. Ze leven erg veel buiten/op straat en hebben niet veel te verliezen. We zagen een paar vernielde auto's, die waarschijnlijk gestolen zijn uit jaloezie (ook onderling) en toen in de brand gestoken. Andere verhalen zijn dat ze soms voor je auto springen of om hulp vragen en je vervolgens beroven.. Het advies dat mij altijd werd gegeven was doorrijden en dan de politie inschakelen....
Alice Springs maakte behoorlijk indruk op me door al deze bijzondere verhalen en impressies over de aboriginalcultuur. Het is 1 van de oudste culturen ter wereld en ze bewonen waarschijnlijk al 50.000 jaar het continent. Ze leefden oorspronkelijk in groepen als jagers en nomaden, maar tegenwoordig zijn er geen stammen meer die 'in het wild' leven. Lange tijd werden de Aborigines door de blanke bevolking beschouwd als het toppunt van 'achterlijkheid'.Hoewel langzaam maar zeker meer respect en erkenning komt voor de cultuur, lijken de aboriginals nog steeds erg ver van de rest van de maatschappij te staan. Tegenwoordig staat de Australische overheid het toe om, in gebieden waar veel Aborigines leven, naast de witte wet ook de zwarte wet toe te passen. Dit betekent concreet dat Aborigine daders kunnen worden vervolgd naar de eigen normen en waarden. Deze zijn vaak strenger dan de witte wet. Toch hebben zij ook vandaag nog steeds andere (slechtere) rechten in bijvoorbeeld zorg. In de tijd dat zij nog als nomaden leefden, was de levensverwachting erg hoog, tegenwoordig is deze gemiddeld zo'n 20 jaar lager dan de gemiddelde Australier.
Wat ik verder zag was dat er veel waardering is voor de kunst.. Er zijn veel 'art centres' waar je kleurrijke boomerangs en andere kunstwerken kan kopen. Helaas, geen ruimte meer in de backpack..:(
Mijn dag met Ruspesh was heel leuk, we hebben een paar mooie sports in de ranges gezien en daarna wat gegeten.

ULURU, KATA TJUTTA, KINGS CANYON
De volgende ochtend vroeg (4.50 @#$$%%^&*!) begon de tour, die als eerste richting Uluru ging. Na zo'n 5 uur rijden kwamen we daar aan en hebben we een wandeling rondom Uluru (ook bekend als Ayers Rock, de grote rode rots, een van de bekendste symbolen van Australie) gemaakt. Deze rots is zeer heilig voor de aboriginals. Na de mooie wandeltocht reden we naar een goede plek voor zonsondergang. Vanwege het licht lijkt de rots steeds van kleur te veranderen, waar ik hele mooie foto's van heb kunnen maken, Super!
Onze eerste kampeerplek was vlakbij Uluru en dit was ons eerste nachtje in de 'swags', een soort hoes om je slaapzak, waarmee je dus buiten onder de gigantische sterrenhemel kunt slapen. Ongelooflijk prachtig was het om met zn allen rondom het brandende kampvuur buiten in slaap te vallen. De volgende ochtend was het weer enorm vroeg opstaan om ook de zonsopgang te zien bij Uluru. Daarna zijn we doorgereden naar Kata Tjuta, de 'kerk' voor de aboriginals. Kata Tjuta (betekent 'vele hoofden') is een formatie van 30 rode rotsen, heel gaaf. We hebben hier een hike doorheen gemaakt en s'avonds weer in de swags overnacht op een camping. We kookten ons eten in pannen op het vuur. De avond bij het vuur was supergezellig, we hadden een hele fijne groep, met in het bijzonder Manon, een prachtig nuchtere Nederlander waarmee ik heel veel lol gehad heb.
De wederom vroege ochtend erna zag ik wilde paarden toen we opweg waren naar Kings Canyon. Ik vond de Kings Canyon het absolute hoogtepunt, we hebben door de canyon heen gehiked en het was echt overweldigend mooi. In de avond kwamen we terug in Alice, waar we nog een dagje voor ons zelf hadden. Ik heb lekker een terrasje gepakt met Rupesh en verder genoten van het lekkere weer. Aangezien het winter is, zijn de temperaturen te overzien. Het is warm, maar het loopt niet zo hoog op als in de zomer. Ook zijn er niet teveel vliegen, waar je normaal gesproken helemaal door gekgemaakt schijnt te worden. Enige nadeel dat ik aan deze periode kon vinden was dat ik het Red Centre niet in zijn roodste toestand heb gezien. Het was een redelijk 'green centre' op het moment ;).

KARLU KARLU, DALY WATERS PUB, NITMILUK NP (KATHERINE GORGE)
De rest van de tour (deels nieuwe groep en nieuwe gids) vervolgde zich in de richting van Darwin. Het was veel rijden, maar de stops waren super. Onze gids was een echte verhalenverteller: er hebben zich een aantal gruwelstories, moorden en verdwijningen afgespeeld in de outback waar hij met een hoop humor, maar ook een hoop thrill over vertelde. Ik had echt kippenvel op mn hoofd af en toe. We kwamen langs de locatie waar zich recentelijk een horrorstorie heeft afgespeeld en vlakbij was een erg bijzondere pub. De man die er werkte kon werkelijk alles vertellen over alle landen. Ik heb hier ook wilde kamelen gezien :).
Daarna hebben we de Karlu Karlu bezocht, een 'geheime plek' waar volgens de aboriginals nog steeds personen zitten waarvan wij niet weten wie ze zijn. Er worden regelmatig vreemde dingen opgemerkt door wandelaars, zoals fluisterende stemmen etc. brr. We hebben er een kleine wandeling doorheen gemaakt. S'avonds bij het kampvuur gingen de geest/horrorverhalen nog even door en daarna werden we geacht om wederom buiten te slapen in the middle of nowhere (tevens een moordlocatie een aantal jaren geleden) ;). Echt iets voor mij.... (NOT)
De dag erna bezochten we oa Daly Waters Pub, een superleuke pub met een verkoelend zwembad en een bbq erbij. Aangezien het in dit gedeelte wel (sub)tropisch heet is, was dit erg aangenaam. Later zijn we nog in natuurlijke hot springs geweest, minstens net zo lekker. De laatste avond was in de Katherines, waar zich een heeeeeeleboel krokodillen bevinden in de rivieren (een paar honderd meter van ons kamp). Ik was de enige die toch buiten wilde slapen in mijn swag (die ik toch echt boven de bedden in de tenten verkoos). Ik kreeg nachtelijk bezoek van een kangaroo en een possum die erg dichtbij durfden te komen, ondanks het vuur. Gelukkig geen kroko's naast mn bed hihi. PRACHTIG was het, een avond met meerdere vallende sterren. Wat kun je daar gelukkig van worden zeg..!!
De laatste dag hebben we in het Nitmiluk NP doorgebracht, schitterend. Ook nog even lekker gezwommen hier in de waterval en een hoop vleermuizen gezien. Eenmaal aangekomen in darwin hebben we de supergave tour afgesloten met een etentje en een zeer geslaagde stapavond met zn allen.

DARWIN
Ik ben nu sinds een paar dagen in Darwin en dat bevalt me goed. Het is hier tropisch warm (over 30 graden) en ik geniet er eigenlijk wel van. Ik heb hier echt een typisch vakantiegevoel... Heb een dagje aan het water gelegen, drankjes gedaan op de terrasjes en in de barretjes en 2 dagen op een festival gewerkt, erg leuk. Ik ga vanaf zaterdag met een relocation auto (spotgoedkoop en erg luxe) via de Kimberleys naar Broome. Zin in!!! Eerst ga ik nog de nationale parken hier bezoeken met de leuke mensen die ik heb ontmoet. Toch een groot voordeel van de tour!!! Auf wiederhoren!