Sihanoukville-Phnom Penh
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
28 September 2015 | Cambodja, Phnom-Penh
25-9
Ben ik aangekomen in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
Een uitgestrekte metropool vol knetterende scooters en tuktuks. Bruisend, maar met een verschrikkelijk verleden waarvan de sporen nog goed zichtbaar en merkbaar zijn. Ik ben wat gaan rondlopen en meteen verdwaald dus heb me per tuktuk laten rijden naar Sisowath Quay, aan de rivier. Daar lekker wat gegeten en toen terug naar het hostel, waar ik een Australische ontmoet heb. Meteen een leuk visite-adresje in Melbourne :).
26-9
Ben ik met 2 meiden uit Californie naar het Tuol Sleng Genocide museum geweest. Phnom Penh viel in 1975 in handen van de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot. Binnen 48 uur werd iedereen uit de steden verdreven. Alle mensen; jong, oud, ziek, bejaard werden verjaagd omdat Pol Pot een nieuwe communistische samenleving wilde neerzetten. Onderweg zijn al (lopend) veel mensen gestorven aan ziekte of honger of vermoord. Het museum is gelokaliseerd in de oude gevangens (s-21), vanwaar 17000 mensen via een vreselijke martelgang naar de beruchte killingfields van Choeung Ek werden verdreven om daar op afschuwelijke wijze vermoord te worden. Dit heeft jarenlang kunnen gebeuren omdat de Rode Khmer alle grenzen dichtgegooid heeft met landmijnen en omdat er positieve berichtgeving verspreid werd via de media. In het museum waren aangrijpende foto's, verhalen en de gevangenisruimtes te zien, heftig! Daarna zijn we naar de killingfields geweest waar we middels een audiogids werden rondgeleid. De plek is bedriegelijk vredig. Er waren oa massagraven te zien, de boom waartegen baby's werden doodgeslagen en een paviljoen met 9000 schedels ingedeeld op leeftijd, geslacht en manier van sterven. We liepen rond en zaten af en toe op de bankjes om extra fragmenten te beluisteren met gedetailleerde info. Het heftigst vonden we de muziek die gespeeld werd op het moment van de dood. Daarnaast de quotes van de Rode Khmer. Ongelooflijk, zonder reden en super aangrijpend, het was fijn om dit te kunnen delen.
Na het bezoek zijn we naar het huis van een vriendin van 1 van de Amerikanen geweest, die hier woont en werkt als lerares. Leuk om te zien en veel info te halen :). Met zn 5en gelucht in een typisch Khmer restaurant. In de avond hebben we elkaar weer ontmoet en is een Zwitsers meisje uit het hostel aangeschoven+iedereen die de lerares kende vanuit haar netwerk. Party hardy in Phnom Penh!!!!!!
27-9
Samen met de zwitserse naar het koninklijk paleis en de zilverpagode geweest. Uit de vorige Thailand reis weet ik dat ik op een gegeven moment een beetje tempelmoe was,maar deze wilde ik niet missen omdat de huidige koning er op dit moment nog woont. Geen slechte keuze, prachtig paleis!! We zijn nog kort naar 1 andere tempel geweest en hebben daar uitgebreid met een monnik gepraat. Beide tempels liggen centraal in Phnom Penh, aan de rivier wat een prachtig beeld geeft. We hebben geluncht en zijn naar een russiche markt geweest, waar ik helaas ook 1 en ander aan dierenleed gezien heb.
s'avonds naar de Sisowath Quay (aan de rivier) wezen sfeerproeven en eten. Ik vind het een heerlijk gebied vol met eten uit andere landen en erg levendig. Mensen maken muziek, dansen, sporten en je ziet bijna geen toeristen gek genoeg (misschien de tijd van het jaar). Lekker aan de straat, eten, ervaringen delen en mensen kijken, heerlijke avond! Rond half 11 waren we terug in het hostel en omdat ik nog tot 01.00 op mijn nachtbus moest wachten hebben we in de bar van het hostel nog een paar mojito's weggetikt. Ik kwam aan de praat met nigerianen, beetje foute gasten maar weer eens wat anders haha.
Met de nachtbus naar Ho Chi Minh kwam een einde aan mijn tijd in Cambodja. Ik vond het echt een geweldig land, hele andere 'vibe' dan in Thailand en super vriendelijke en dankbare mensen. De ritjes in de tuktuk waren ook zo mooi, idereen lacht naar je of kijkt je onderzoekend aan (incl kinderen). Door praatjes te maken met de Cambodjanen en de geschiedenis van deze stad goed te weten (heb een heel mooi boek gekocht ter aanvulling) krijg je steeds meer gevoel met deze plek.
Leuke ontmoetingen en ook nog wat feest maakten mijn geode gevoel compleet. Op naar Vietnam!!!
Ben ik aangekomen in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
Een uitgestrekte metropool vol knetterende scooters en tuktuks. Bruisend, maar met een verschrikkelijk verleden waarvan de sporen nog goed zichtbaar en merkbaar zijn. Ik ben wat gaan rondlopen en meteen verdwaald dus heb me per tuktuk laten rijden naar Sisowath Quay, aan de rivier. Daar lekker wat gegeten en toen terug naar het hostel, waar ik een Australische ontmoet heb. Meteen een leuk visite-adresje in Melbourne :).
26-9
Ben ik met 2 meiden uit Californie naar het Tuol Sleng Genocide museum geweest. Phnom Penh viel in 1975 in handen van de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot. Binnen 48 uur werd iedereen uit de steden verdreven. Alle mensen; jong, oud, ziek, bejaard werden verjaagd omdat Pol Pot een nieuwe communistische samenleving wilde neerzetten. Onderweg zijn al (lopend) veel mensen gestorven aan ziekte of honger of vermoord. Het museum is gelokaliseerd in de oude gevangens (s-21), vanwaar 17000 mensen via een vreselijke martelgang naar de beruchte killingfields van Choeung Ek werden verdreven om daar op afschuwelijke wijze vermoord te worden. Dit heeft jarenlang kunnen gebeuren omdat de Rode Khmer alle grenzen dichtgegooid heeft met landmijnen en omdat er positieve berichtgeving verspreid werd via de media. In het museum waren aangrijpende foto's, verhalen en de gevangenisruimtes te zien, heftig! Daarna zijn we naar de killingfields geweest waar we middels een audiogids werden rondgeleid. De plek is bedriegelijk vredig. Er waren oa massagraven te zien, de boom waartegen baby's werden doodgeslagen en een paviljoen met 9000 schedels ingedeeld op leeftijd, geslacht en manier van sterven. We liepen rond en zaten af en toe op de bankjes om extra fragmenten te beluisteren met gedetailleerde info. Het heftigst vonden we de muziek die gespeeld werd op het moment van de dood. Daarnaast de quotes van de Rode Khmer. Ongelooflijk, zonder reden en super aangrijpend, het was fijn om dit te kunnen delen.
Na het bezoek zijn we naar het huis van een vriendin van 1 van de Amerikanen geweest, die hier woont en werkt als lerares. Leuk om te zien en veel info te halen :). Met zn 5en gelucht in een typisch Khmer restaurant. In de avond hebben we elkaar weer ontmoet en is een Zwitsers meisje uit het hostel aangeschoven+iedereen die de lerares kende vanuit haar netwerk. Party hardy in Phnom Penh!!!!!!
27-9
Samen met de zwitserse naar het koninklijk paleis en de zilverpagode geweest. Uit de vorige Thailand reis weet ik dat ik op een gegeven moment een beetje tempelmoe was,maar deze wilde ik niet missen omdat de huidige koning er op dit moment nog woont. Geen slechte keuze, prachtig paleis!! We zijn nog kort naar 1 andere tempel geweest en hebben daar uitgebreid met een monnik gepraat. Beide tempels liggen centraal in Phnom Penh, aan de rivier wat een prachtig beeld geeft. We hebben geluncht en zijn naar een russiche markt geweest, waar ik helaas ook 1 en ander aan dierenleed gezien heb.
s'avonds naar de Sisowath Quay (aan de rivier) wezen sfeerproeven en eten. Ik vind het een heerlijk gebied vol met eten uit andere landen en erg levendig. Mensen maken muziek, dansen, sporten en je ziet bijna geen toeristen gek genoeg (misschien de tijd van het jaar). Lekker aan de straat, eten, ervaringen delen en mensen kijken, heerlijke avond! Rond half 11 waren we terug in het hostel en omdat ik nog tot 01.00 op mijn nachtbus moest wachten hebben we in de bar van het hostel nog een paar mojito's weggetikt. Ik kwam aan de praat met nigerianen, beetje foute gasten maar weer eens wat anders haha.
Met de nachtbus naar Ho Chi Minh kwam een einde aan mijn tijd in Cambodja. Ik vond het echt een geweldig land, hele andere 'vibe' dan in Thailand en super vriendelijke en dankbare mensen. De ritjes in de tuktuk waren ook zo mooi, idereen lacht naar je of kijkt je onderzoekend aan (incl kinderen). Door praatjes te maken met de Cambodjanen en de geschiedenis van deze stad goed te weten (heb een heel mooi boek gekocht ter aanvulling) krijg je steeds meer gevoel met deze plek.
Leuke ontmoetingen en ook nog wat feest maakten mijn geode gevoel compleet. Op naar Vietnam!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
